مرثیه امیرالمؤمنین علیه السلام

ای که سی سال تو با درد مدارا کردی
روز و شب آرزوی دیدن زهرا کردی

بعد تشییعِ تن یاس شکسته هر روز
مرگ خود را ز خداوند تمنا کردی

ماه تنهای پُر از زخم، پس از مادرمان_
کس نفهمید که با چاه چه نجوا کردی

تو از آن روز که مسمار به پهلوش گرفت
سر خود را به دم تیغ مهیا کردی

خنده‌ی آن زن ملعونه تو را کشت، نه تیغ
بعدها راز دل خویش هویدا کردی

خنده‌ی اولی و دومی و قنفذ را
بارها در گذر کوچه تماشا کردی

سرت از تیغ شکست و دلت از ضرب قلاف
فرقِ سر را شبیه پهلوی زهرا کردی

✍ #حسن_کردی